Onlar Türk tarihinin onur ve gurur yüklü yiğitleridir. Edep, terbiye ve namusu kendilerine şiar edinmiş; fedakar, cefakar ve çileli gönüllerdir. Onlar Türk vatanın birliğine, beraberliğine, bağımsızlığına yeminli, Türk devletinin tekliğine iman etmiş bu yüzyıldaki alperenlerdir. Onların hayat yolundaki cesaret ve ilham kaynağı Mete Han, Tuğrul Bey, Fatih Sultan Mehmet, Yavuz Sultan Selim, Apdülhamit Han, Mustafa Kemal, Alparslan Türkeş, Devlet Bahçeli iken; inanç, azim, sevgi ve saygı kaynağı ise; Hz. Muhammed, Hoca Ahmet Yesevi, Akşemsettin, Yunus Emre, Mevlana, Ziya Gökalp, Hüseyin Nihal Atsız, Erol Güngör olmuştur.
Onlar, canından aziz bildiği Türk vatanı uğruna hayatlarının baharında darağacına gitmekten bile bir an olsun sakınmayan tarihi kişiliklerdir. Onlar, Türk milletine sevdalı, Türk devletine tutkulu, Türk coğrafyasına aşık kişiliklerdir. Onlar, kutsal ve şanlı mücadele tarihlerinde ateşten imtihana her daim tabi tutulmuş; ancak hiçbir zaman inandıkları değerlerinden ödün vermemişlerdir. Onlar, 40 yıla yakındır Vatan için kendini feda edenlerin yanında bulunmuş, tabutların yanı başında gözü yaşlı, ama son derece inançlı bir şekilde vakarlı yürüyüşlerini göstermişlerdir. Onlar al bayrağa sarılı her fani bedene son görevi yapmanın vazgeçilmez sorumluluğunu tarihin şahitliğinde her zaman gerçekleştirmişlerdir. Ancak hiçbir zaman kutsallarını istismar etmeyerek terbiyenin bu yüzyıldaki şahsiyetli temsilcileri olmuşlardır. Onlar, birileri gibi inanç ve kabulleri üzerinden pazarlıklar yapmamış, değerlerini basit hesaplarına alet etmemişlerdir. Onlar hep tartışılmış, hep itilmiş, hep vurulmuş, işkence görmüş, ama asla ülkü yolundan dönmemişlerdir. Zira bir ölmüşler, bin dirilmişlerdir.
Onlar saygıyı, sevgiyi kendilerine destur yapmış, bu çerçevede terbiyenin muhteşem örneklerini vermişlerdir. Onlar suçlamamış, ama hep suçlanmışlardır. Ancak her türlü saldırı ve tahrike karşı sarsılmaz bir sabır ve olgunluk göstermişlerdir. Onlara her şey denilmiş, her türlü iftira atılmış, her türlü eziyet reva görülmüş; buna rağmen gülüp geçmişler, tarihi yürüyüşlerinde saflarında asla bir bozulma olmamıştır. Onlar kendi arkadaşlarını Hakka uğurlarken bile çelikten inançlarını muhafaza etmişler, doğrularından vazgeçmemişlerdir.
Ölmenin ne demek olduğunu Onlar iyi bilirler. Şehit olmanın, şehide saygının nasıl olacağını herkesten daha çok farkındadırlar. Çünkü, Onlar kadar bedel ödeyen, çile çeken başka birilerine yakın tarih tanıklık etmemiştir. Onlar şehidin manasını, kutsiyetini en genç yaşlarında dava arkadaşlarını toprağa verirken çok iyi öğrenmişlerdir. Onlar, Türk milletinin en terbiyeli, ahlaklı idealistleridir. Onlar, kutsal değerler üzerinden siyaset yapan pazarlamacı zihniyetin saldırılarına bile tahammül göstermişlerdir. Kısaca, Onlar'ın hayatları hep eza, cefa içinde geçmiş, buna rağmen asla yılmamışlardır.
Onlar için kameralar eşliğinde baskı ve tahakküm bir anlam ifade etmez. Her tür saldırı ve hayasız iftira vız gelir. Onlar ki inançları için ölümü göze almışlardır. Onlar camide nasıl hareket edileceğini kimseden öğrenecek değillerdir. Birileri camilerde siyaset tezgahı kurarken, Onlar içten bir şekilde Allah'a dua etmişlerdir.
Onlar cami avlusunda nasıl davranılacağını herkesten daha iyi bilirler. Onlar içten haykırışlarını, duygusal çıkışlarını, yüreklerinin acısını yüksek sesle ifade eden gönül erleridir. Onlar için Bayrağa sarılı her bir şehit kendi kardeşleri gibidir. Onlar yaklaşık 40 yıldır tabut kaldırırlar.
Onlar hep en yakınındakileri uğurladılar ebedi yolculuğa. Ancak bunca zamandır Onlar'a, asla terbiyesiz diyen çıkmadı ve Onlar asla terbiyesiz olmadı! Onlar'a terbiye öğretmek de kimsenin haddi değildi.
Onlar; 'şehitler ölmez Vatan bölünmez' derken yürekleri yanar, gözleri dolar, ciğerleri dağlanırdı. Onlar Türk milletinin özüydü, sözüydü, gözüydü. Ama onlar asla terbiyesiz olmadılar. Asla şehitleri istismar etmediler. Kaldı ki bu durum değerlerini açık arttırmaya çıkaranların aksine akıllarından bile geçmedi. Onlar, birileri gibi inançlarının tacirliğini yapmadı. Nitekim yapamazlardı da Kutsallarından ödün vermediler, iftiralardan yılmadılar; sonsuza kadar da yılmayacaklardır. Nitekim bu konuda her biri yeminlidirler.
Onlar ülkü yolundaki kararlı yürüyüşlerine, her türlü zorluk ve engellemelere rağmen yıllardan beri devam ediyorlar. Bundan sonrada; 'şehitler ölmez Vatan bölünmez' demeye devam edecekler. Onlar terbiyeyi, kendilerine terbiyesiz diyenlere dahi gün gelecek öğretecek olgunluğu göstereceklerdir. Ancak şunu tekrar etmek gerekirse; Onlar asla terbiyesiz olmadı, olmayacaklar da
Onlar'a bu yüzyılda, Ülkücüler dendi. Onlar'dan biri olarak, Onlar'dan toprak olmuşlara Allah'tan rahmet diliyorum. Onlardan olmanın gururunu, şerefini Onlar'ın her birinin hissettiği gibi bende hayatımın sonuna kadar farkında hissedip, yaşayacağım. Çünkü gün gelip Hakka ulaştığımızda Mustafa Pehlivanoğlu'nun, Dursun Önkuzu'nun, Yusuf İmamoğlu'nun, Başbuğ'un ve daha nice kahramanın yüzüne bakabilmeyi istiyorum.
Onlar, Onlar, Onlar; insan Onlar, inançlı Onlar, terbiyeli Onlar, ahlaklı Onlar; unutulmamalıdır ki Türk tarihine yön ve istikamet verecek de yine Onlar olacaktır.
>
